een bloemetje voor ...
een bloemetje voor ... vrijwilliger Diana Vermetten
Natuurlijk is ze er blij mee, maar ‘die bos bloemen, dat was toch niet nodig geweest’. Die opmerking kenmerkt de bescheidenheid en directheid van Diana Vermetten (52 jaar) uit Gilze. Haar leven staat in het teken van zorgzaamheid. Bijna alles wat ze doet is erop gericht een ander te helpen. Maar om daarvoor in de schijnwerpers te staan, dat had voor haar eigenlijk helemaal niet gehoeven.
Toch vindt Diana het ook wel bijzonder dat ze is voorgedragen voor deze rubriek. “Het doet me wel wat, dat iemand mij hiervoor heeft uitgekozen,” zegt ze. Zelf vindt ze het allemaal maar heel normaal, al die dingen die ze voor anderen doet. Sinds haar twee dochters de deur uit zijn, vult ze een groot deel van haar dagen met vrijwilligerswerk.
Uitlaathonden
“Vijf keer per week laat ik twee honden uit. De ene is van een baasje die slecht ter been is en de ander van iemand die tijdelijk in de lappenmand zit vanwege een pijnlijke schouder”, vertelt Diana. Ze is dol op dieren én een echt buitenmens, dus deze klus doet ze met veel plezier. “Zelf heb ik een kat, onze Louwie en drie kippen. Maar met mijn uitlaathonden heb ik ook een goede band. Als ik aanbel komen ze al bijna dwars door de deur heen van blijdschap.”
Wandelmaatje
Verder is Diana maatje van twee dames bij Zorgcentrum St. Franciscus. “Daar wandel ik mee, onder de arm. De ene op woensdag, de andere op donderdag. En als het slecht weer is, dan doen we binnen een spelletje of drinken samen koffie. Het gaat die oude mensen vooral om het gezelschap en een luisterend oor. Het maakt dan niet zoveel uit wat je samen doet. Er zijn zoveel mensen alleen en eenzaam. Zo’n uurtje gezelschap per week is voor hen heel belangrijk. Ik zou het echt fijn vinden als ook jongeren eens wat vaker vrijwilliger zouden worden.”
Activiteiten begeleiding
Op vrijdagochtend helpt Diana bij Dagverzorging de Lavendelhof. “Daar drinken we dan eerst koffie, lezen gezamenlijk de krant en doen spelletjes”, vertelt Diana. “En als ze me gedurende de week ook nog voor andere dingen nodig hebben, dan weten ze me ook wel te vinden. Ik zeg niet snel ‘nee’ als ik weet dat ik een ander kan helpen.” Op zaterdag doet ze ook nog, samen met haar man Piet, de boodschappen en de was voor haar schoonmoeder. In de vrije tijd die overblijft, trekken ze er samen op uit. “Ik kan echt genieten van kleine dingen. Ik hoef niet ver weg op vakantie, de natuur hier is ook zo mooi. We wandelen en fietsen veel. ‘Pluk de dag’, dat is mijn motto.”
Waardering, een fijn gevoel
Op de vraag wat het vrijwilligerswerk haar brengt, antwoordt Diana dat ze graag onder de mensen is. “Sociale contacten vind ik belangrijk en die krijg ik zeker door vrijwilligerswerk. En de mensen zijn altijd zo blij als ik kom. Die waardering, dat geeft me een fijn gevoel van binnen. Laatst vroeg één van de hondenbaasjes wat ik binnenkort voor mijn verjaardag wil hebben. Toen heb ik geantwoord: ‘Ik hoef echt niks, ik vind het al een hele eer om je hond uit te laten.’”
Auteur: Dianne Huijskens
Vrijwilliger Diana: ‘Ik zeg niet snel ‘nee’ als ik weet dat ik een ander kan helpen’.
In deze maandelijkse rubriek interviewen we vrijwilligers over het mooie vrijwilligerswerk dat zij doen in onze gemeente. En overhandigen wij hen een bloemetje als blijk van erkenning en dank voor hun inzet. Ken of ben jij iemand, die ook een keer in deze rubriek wil vertellen over haar/zijn vrijwilligerswerk, neem dan contact op met VIPvoorelkaar, mail: viploket@vipvoorelkaar.nl, tel: 06 573 451 82. En wie weet staat jouw verhaal binnenkort ook in deze rubriek.