een bloemetje voor...
... vrijwilliger frank hermens
“Mensen met elkaar verbinden, hen inspireren en betrokken maken, dát geeft mij echt een kick.” Aan het woord is Frank Hermens (62 jaar). Aan zijn grote houten eettafel vertelt hij enthousiast over de vele mooie initiatieven en evenementen die hij, samen met Stichting Juin en vele, vele vrijwilligers, in de afgelopen decennia in ons dorp heeft verwezenlijkt. En over zijn communicatieplatform, dat hem in de volksmond al de bijnaam ‘mister HalloGilzeRijen’ heeft gegeven. Bij alles wat Frank onderneemt heeft hij dat ene doel voor ogen: om mensen, op een leuke, relaxte manier, in beweging te brengen om elkaar weer te ontmoeten.
Door: Dianne Huijskens
Franks professionele ZZP-leven als grafisch vormgever en conceptontwikkelaar is nauw verweven met alles wat hij in zijn vrije tijd doet. Als geboren en getogen Rijenaar voelt hij een grote verbondenheid met zijn dorp. “Mijn eerste vrijwilligerswerk was voor RAC (Rijense Amateur Club) waar ik vroeger voetbalde. Tijdens mijn studie aan de Kunstacademie St. Joost in Breda deed ik daar de redactie van het clubblad.” Eenmaal afgestudeerd werkte Frank 19 jaar buiten het dorp, bij een ontwerpstudio in Wijk en Aalburg, waar hij ook een aantal jaren partner was. “In die periode heb ik in mijn vrije tijd voor heel wat verenigingen logootjes en zo ontworpen. Voor de voetbal, de basketbal, de kerk, de tennis, noem het allemaal maar op. Iedereen wist me te vinden en overal deed ik wel iets. Ik vind het leuk als ik mensen op die manier kon helpen.”
'un dooi gat'
In de jaren 90 was er op het gebied van cultuur en uitgaan niet veel te doen in Rijen. Of zoals Frank het verwoordt: “Het was hier echt ‘un dooi gat’. Als je cabaret wilde zien of een band wilde horen, moest je altijd buiten het dorp je vertier gaan zoeken. Dat deden wij dan ook veelvuldig met onze vriendenclub. We hebben toen een concept bedacht om in ons eigen dorp evenementen te gaan organiseren, met vrijwilligers. Met als uitgangspunt: voor iedereen, door iedereen.” Stichting Juin was een feit. Het bestuur bestond uit mensen met veel knowhow op het gebied van organiseren, vergunningentrajecten en regelgeving, communicatie, sponsoring en toeleveranciers.
Van idee naar uitvoering
Frank legt uit hoe het in de praktijk werkte. “Als iemand in het dorp een leuk idee had om iets te organiseren, dan werd daar een projectgroep voor in het leven geroepen, die het verder ging uitwerken. Zo werd een eerste idee omgezet naar een concept en een begroting. Dat werd gepresenteerd aan het bestuur en als die het uitvoerbaar vonden, dan nam Stichting Juin de verantwoordelijkheid over. Het kon gaan over een eenmalig iets, maar ook om een jaarlijks terugkerend evenement. We hebben in de voorbije 20 jaar zoveel geweldig leuke dingen georganiseerd, dat was echt altijd zó genieten!”
Fantastische feesten én ontmoetingen
Franks stralende pretogen spreken boekdelen als hij herinneringen ophaalt aan al die evenementen die voor zoveel vertier in het dorp hebben gezorgd. De jaarlijkse Oranjeboel rond Koningsdag, een ‘prachtevenement met zoveel vrijwilligers’ waar duizenden mensen op afkwamen. Of de (zondagmiddag) evenementen voor kinderen (zoals ‘Even niet naar opa en oma’), terwijl de ouders in de lounge lekker zaten te borrelen. Of die lange rijen wachtenden voor de kerk, toen iemand het idee had gehad om daar een gospeluitvoering te geven. Maar Stichting Juin bracht ook Jazz in De Boodschap, verzorgde evenementen voor bejaarden en verbeeldde in het ‘Bevrijdingslint’ op panelen het verhaal over het dorp tijdens de Tweede Wereldoorlog. En dan waren er de vele optredens van allerlei soorten bands, stand-up comedy, CabaRijen, het groots opgezette Muzement, de ijsbaan van het Juinpaleis en het nog altijd populaire Rijen Ruikt. “En telkens weer had ik die grote voldoening als het er stond en allemaal goed geregeld was”, vertelt Frank. “Maar het allermooiste voor mij was altijd als ik zag dat mensen elkaar weer tegenkwamen, elkaar op de schouder klopten of omhelsden en tegen elkaar zeiden: ”Wat leuk dat ik jou hier nou tref! Laten we snel weer eens afspreken.”
doel bereikt!
“Stichting Juin is destijds opgericht uit onvrede, omdat er zo weinig te doen was in het dorp,” blikt Frank terug. “Ons doel was om onszelf overbodig te maken. En dat is voor een groot deel gelukt. Er is nu veel meer aantrekkelijke horeca en veel meer aanbod op het gebied van cultuur. Met de jaarlijkse Oranjeboel zijn wij enkele jaren geleden gestopt. Het werd teveel werk. Mensen realiseren zich vaak niet hoeveel planning, coördinatie en werk daarin zit. Ze zien alleen die drie geweldig gezellige dagen, maar alles wat er daarvoor en daarna bij komt kijken ontgaat ze. Het werd tijd dat een nieuwe lichting het overnam, jongere mensen met andere ideeën. Door corona is die opvolging wat moeizamer verlopen, maar het doet me goed om te zien dat er de laatste twee jaar weer nieuwe initiatieven zijn op het Wilhelminaplein op Koningsdag. Zoiets moet langzaam weer gaan groeien.”
HalloGilzeRijen
En dan is er nog dat andere ‘vrijwilligerskindje’ van Frank: HalloGilzeRijen, een open communicatieplatform dat bestaat uit een website, sociale mediakanalen, diverse ‘narrow casting’ schermen en een heus televisiekanaal. Het werd in 2015 opgericht door een paar mensen, actief in de communicatie bij verenigingen, die lokaal naar middelen zochten om hun doelgroepen beter te bereiken. Bedrijven en organisaties kunnen voor een klein bedrag per maand deelnemer worden en al hun content delen via de vele HalloGilzeRijen communicatiemiddelen. HalloGilzeRijen maakt ook zelf reportages over dingen die er in het dorp gebeuren. “Het dorpsleven zichtbaar maken is geweldig leuk om te doen!” aldus Frank. “Bewegende beelden zijn zoveel magischer en spreken zoveel meer tot de verbeelding dan een stukje tekst. Door dit werk kom ik op plekken waar ik anders nooit zou komen en het leidt tot mooie ontmoetingen. Zoals voor de rubriek ‘Mijn hobby, mijn passie’ waarvoor ik telkens een andere dorpsgenoot in beeld breng over zijn/haar passie. Mijn vrijwilligerswerk brengt me altijd veel meer dan dat het me kost. Ik prijs me een gelukkig mens dat ik dingen kan doen die ik zelf heel leuk vind en waarmee ik ook anderen gelukkig maak.”
“Mijn vrijwilligerswerk brengt me zoveel meer dan dat het me kost.”
Creatieveling Frank maakt ook strips en gedichten.
Dit exemplaar hangt naast zijn huis en doet menig voorbijganger even glimlachen.
Met dank aan Heidi’s Bloemerij voor het beschikbaar stellen van dit maandelijkse boeket.